تفاوت قرارداد آتی و اختیار معامله

فرق قرارداد آتی و اختیار معامله در این است که در اختیار معامله قرارداد معامله میشود ولی در قرارداد آتی خود جنس و پول جنس داد و ستد میشود در واقع در اختیار معامله هم قرارداد معامله میشود و هم تعهد داده میشود که در سر رسید اگر خریدار اعمال قرارداد کند سهام نیز معامله شود ولی در قرارداد آتی آنچه که معامله میشود جنس و پول جنس است و فقط در قرارداد آتی مبلغی به عنوان وجه تضمین دریافت میشود که قرارداد قابلیت اجرا داشته باشد
فرق دیگر اینکه قرارداد آتی در مورد کالاها انجام میشود ولی قرارداد اختیار معامله در مورد سهام بورس انجام میشود.
قرارداد اختیارمعامله به سرمایه گذار این اختیار را می دهد، یعنی اجباری درکار نیست ، تا زمانی که قرارداد معتبر است، سهام را با قیمتی خاص خریداری کند (یا بفروشد). در مقابل، یک قرارداد آتی از خریدار می‌خواهد سهام را بخرد - و فروشنده باید آنها را در یک تاریخ آتی خاص بفروشد، مگر اینکه موقعیت دارنده قبل از تاریخ انقضا بسته شود.
اختیارمعامله ها و معاملات آتی هر دو محصولات مالی هستند که سرمایه گذاران می توانند از آنها برای کسب درآمد یا پوشش سرمایه گذاری های جاری استفاده کنند. هر دو اختیارمعامله و معاملات آتی به سرمایه گذار اجازه می دهد تا یک سرمایه گذاری را با قیمتی خاص در یک تاریخ خاص خریداری کند.اما بازارهای این دو محصول از نظر نحوه عملکرد و میزان ریسک آنها برای سرمایه گذار بسیار متفاوت است. اختیارمعامله ها و معاملات آتی محصولات معاملاتی مشابهی هستند که به سرمایه گذاران فرصت کسب درآمد و پوشش سرمایه گذاری های جاری را می دهند.

قرارداد آتی چیست؟

قرارداد آتی یعنی دو طرف خریدار و فروشنده را متعهد می‌کند که دارایی مشخصی را در آینده‌ای معلوم با قیمتی که در هنگام بستن قرارداد تعیین می‌شود با یکدیگر مبادله کنند. اگر قراردادهای پیش‌فروش و پیش‌خرید در بازار سنتی و شبکه‌های غیررسمیOver The Counter (OTC) منعقد شوند به آنها سلف می‌گویند و اگر در بازارهای سازمان یافته منظمی‌ مانند بورس مورد دادوستد قرار بگیرند و دارای استانداردهای مشخص قراردادی و تضمین انجام معامله باشند، قرارداد آتی نامیده می‌شوند

اولین قرارداد آتی

قراردادهای آتی برای نخستین بار بر پایه محصولات کشاورزی و بعدها بر پایه منابع طبیعی مانند نفت معامله می‌‌شدند. قرارداد‌های آتی مالی‌ در سال ۱۹۷۲ وارد بازار شدند.

قرارداد آتی بر چه پایه هایی انجام میشود؟

در سال‌های اخیر، قرارداد بر پایه‌های دیگر مانند ارز، نرخ بهره و شاخص‌های بازار سهام بسیار متداول شده‌اند و نقش مهمی ‌در کنترل ریسک بازی می‌‌کنند. به عنوان مثال، یک کشاورز ممکن است بخواهد در صورت کاهش قیمت بازار قبل از تحویل محصول، قیمت قابل قبولی را از قبل تعیین کند. خریدار همچنین می‌خواهد اگر قیمت‌ها تا زمان تحویل محصول افزایش یابد، قیمت را از قبل تعیین کند. خریدار قرارداد آتی ملزم به پرداخت کل مبلغ قرارداد از قبل نیست. درصدی از قیمت به نام پیش پرداخت داده می شود. فرض کنید دو معامله گر با قیمت 1میلیون تومان در هر بشکه در قرارداد آتی ذرت موافقت کنند. اگر قیمت ذرت تا 2میلیون افزایش یابد، خریدار قرارداد یک میلیون در هر بشکه ،صاحب سود می شود. بازار معاملات آتی بسیار فراتر از نفت و ذرت گسترش یافته است.

قرارداد اختیار معامله چیست؟

اختیارمعامله ها بر اساس ارزش یک اوراق بهادار اساسی مانند سهام است. اختیار معامله نوعی سرمایه گذاری مشتقه است. آنها ممکن است پیشنهادهایی برای خرید یا فروش سهام داشته باشند، اما تا زمانی که توافق نهایی نشود، مالکیت واقعی سرمایه گذاری های اساسی را نشان نمی دهند. خریداران معمولاً برای قراردادهای اختیار معامله حق بیمه(پریمیوم) پرداخت می کنند که منعکس کننده 1000 سهم از دارایی پایه است.بازار اختیار معامله در روزهای تعطیل که بورس بسته است ، بسته می شوند.

سود و زیان در اختیار معامله چگونه حاصل میشود؟

با وجود فرصت‌های سودآوری با اختیارمعامله، سرمایه‌گذاران باید مراقب ریسک‌های مرتبط با آنها باشند. از آنجایی که قراردادهای اختیار معامله نسبتاً پیچیده هستند، معمولاً ریسکی هستند. هر دو اختیارمعامله ی خرید و فروش معمولاً با درجه ریسک یکسانی همراه هستند. هنگامی که یک سرمایه گذار یک اختیارمعامله ی سهام را خریداری می کند، تنها هزینه مالی، هزینه حق بیمه(پریمیوم) در زمان خرید قرارداد است. با این حال، هنگامی که یک فروشنده یک اختیارمعامله فروش را معامله می کند، آن فروشنده در معرض حداکثر مسئولیت قیمت پایه سهام قرار می گیرد. اگر اختیار فروش به خریدار این حق را بدهد که سهام را به قیمت 2000تومان به ازای هر سهم بفروشد اما سهام به 1000تومان کاهش یابد، فروشنده باید با خرید سهام به ارزش قرارداد یا 2000تومان به ازای هر سهم موافقت کند.درحالی که در بازار به قیمت 1000تومان معامله میشود. ریسک خریدار یک اختیار خرید محدود به حق بیمه (پریمیوم ) پرداختی اولیه است. این حق بیمه در طول مدت قرارداد افزایش و کاهش می یابد. این بر اساس تعدادی از عوامل است، از جمله اینکه چقدر قیمت اعمال با قیمت دارایی پایه فاصله دارد و همچنین مدت زمان باقی مانده از قرارداد چقدر است . این حق بیمه به سرمایه‌گذاری پرداخت می‌شود که اختیار فروش را معامله کرده است.